çay koyarken kendime,
şıkını değil de rengi solmuş ayıcıklı olanını
ya da daha düz, çiçekli olanını seçmem, sıkılınca sığınmamdandır eve ve eskiye.
kupası mutlu olunca mutlu olur mu insan?
ne güzel...
büyüyünce; anımsatıp, hayal kurdurup, paylaşılıp mutlu edecek, açığa çıktığı için azıcık çekingen kalmış, güzel günlerin habercisi bir blog olmak amacındadır kendisi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder