Bütçe olmayınca, akabinde bono çek ayırımı, zilyetlik falan olmayınca özellikle de akıldan uçup gitmemesi için zorla ayaklarından tutabilmeyi ve beynin içinde oturtmayı öğrenemedikçe zor bu işler huzur falan gibi, anladım tabi biliyorum.
Güneş gözlüğü takıp, dizlerimde etek ve kısa kollu bir t shirtle, ayaklarıma bez bir ayakkabı giyip niyeyse beytepede olmak istedim şimdi.
Oysa güneş gözlüğüm yok bile..hatta hiç alışık değilim takmaya. Beytepeden de hep odtüye kaçtık bu zamanlarda zamanında..ama şimdi ne güzel geldi güneş gözlüğü ile aynı fotoğrafta kendisi...
En çok böyle pazar sabahları başka meslekler hayal ediyorum geriye dönüp...Ne komik değil mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder