Entrikalarıyla hızlanan bu yavaş amerikan dizisine 3. sezonla döndüğüm için mutluyum.
skışılmışbir hayat içersinde mutluymuş gibi yapmak nasıl bir şey anlıyorum..
edit: acitasyon yapmış olabilirim...daha zoru görmüş bir bünyem yok.."zor" uzaktan gözüktüğü için şu aralar, baştan kendisini şikayet etme durumundayım sanırım.
kendimi çürüttüğüm şu satırlarda, tam bu noktada, direniş ve sabır devreye giriyor..
i love don draper:)
"skışılmışbir" imla hatası var lütfen düzeltiniz :)
YanıtlaSilunutmamak gereken hayatın hep bir taraftan sıkışılmış olacağı bu sebepten mütevellit sıkışılmış hayatta mutlu gibi yapmak yerine mutlu olabilmeyi öğrenmek gerektiğidir.