keşke benim de bloğum inanılmaz pozitif ve mutlu ve böyle çilek pastalı, kalpli, güzel kızlarla dolu olan bir blog olsaydı..
ama hayatım inanılmaz yolunda olsa bile galiba hüzünsüz bir blog bana pek uygun değil...
hüznü sevmek o kdar da kötü bir şey değil gerçekten...
ama hüzünle acı çekmek birbirine karıştırılmadığı sürece.
iki gündür mor menekşe renkli tırnaklarım var.
eskiden utanır beyazdan başka oje süremezdim, gereksiz dikkat çeker gibi gelirdi ama şimdi de sıkıldığım zaman sanki kırmızı veya böyle renkli ojeler beni başka bi boyuta taşıyacakmış gibi geliyor.
sarı, turuncu, garip pembe oje süren idil berna nın ona yakışan çılgın tarzının yanına ulaşamasam da ben de kendimi çok hafif çılgın ve kendime güvenli hissediyorum..daha doğrusu kendine güvenin oje renginden geçmediğini öğrenmiş bulunmaktayım.
sabah anayasa hukuku ile derse başlayacağım..cezayı öğrendim gibi gibi..ara ara sindirmek gerek..
cb bugün 1 ayın boşuna geçtiğini söyledi...korktum...umarım boşuna geçmemiştir...bundan sonra da geçmeyecektir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder